پوشش‌های آنودیکی که توسط محلول‌های اسید سولفوریک، فسفریک و اگزالیک ساخته می‌شوند، پوشش های متخلخلی هستند که از تعداد بسیار زیادی سلول های شش ضلعی با روزنه های مرکزی تشکیل شده اند.
از آنجایی که مواد خورنده می توانند به داخل این روزنه‌ها نفوذ کنند و به لایه بسیار نازک سدی (barrier layer) برسند، در نتیجه بدون اعمال بهسازی سطح نمی‌توان به مقاومت به خوردگی مورد نیاز دست یافت. از این رو ضروریست که روزنه‌ها را در یک پروسه سیل‌کاری بعد از فرایند آنودایزینگ ببندیم. در نتیجه می‌توانیم یک فینیش مقاوم در برابر خوردگی و همینطور یک پرداخت هموار و با دوام برای فینش‌های دکوراتیو و رنگی داشته باشیم.
اغلب مشکلات رنگ پریدگی و محو شدن آنودایزهای رنگی عدم اعمال فرایند سیل کاری بر طبق استاندارهای بین المللی می‌باشد. فرایند سیل‌کاری با روش‌های متفاوت و در بازه‌های دمایی گسترده کار می‌کند که با یک انتخاب هوشمندانه می‌توان کیفیت نهایی فرایند آنادایزینگ رو بهبود ببخشد.
در مجموعه‌ی آلودایز سیل‌کاری در دو مرحله‌ی سیل سرد به همراه افزودنی های اروپایی و سیل گرم انجام می‌شود که کیفیت پوشش رو تا حد قابل ملاحظه ای افزایش می‌دهد.
در تصویر بالا نحوه بسته شدن سلول ها با استفاده از فرایند سیل کاری با آب جوش رو ملاحظه می فرمایید. در مقالات بعدی در مورد انواع روش های سیل کاری و نحوه اجرای آن صحبت خواهیم کرد.